Ey aşkın binbir başlı vav hali, ey sonsuz kavram
Gaflet vaktinde,gel gönlümün üstüne
Usta bir hattatım ben
Aşkı çizerim mekânlara, aşk sığmaz ki bu ummana
Vav olur gözlerimiz
Bürünürüz canlara
Bir seyyah gibi
Gelip göçen, göçüp giden
Bu mekândan mekân’a

Demem o ki
Tarifini yapamam ben imkâna
Bir hattatım, zamana vav çizmekteyim
Hilalin dolunaya, dolunayın hilale dönüştüğü zamana

Ve mahlukat
Nefes nefes aşk çekerken Mevla’ya
Üstümde aşk kokusu var, yaşadıkça beni yontar
Ve benzetir insana

Elimde vav
Gönlümde vav
Gözümde vav

Dem dem vav kesilirim
Beni insan yapana
Ey kalbimden geçeni bilen ALLAH’ım

“Kulum” de kâfi bana, ister nârına garket
İster nuruna