Dil suskun, ne kalem yazar, ne mürekkep tutar.
Harap olmuş bir yürekten yükselir sesler,
Medet, Ey Medet.

Gün kızınca güneş hani yakar ya bağrını toprağın, ateşler yanar içimde.
Yanarım, yakar sevgim, aşkım, yakar acı ve hüznüm, ateşler dağlar yüreğimi.

Ölesiye sevdim seni. Aşkın için ölmeyi! Aşkınla sonsuza gülmeyi.
Bir tebessümün avutur gönlümü. Aşkın, öldürür ölümü.

Toprak olsam da bassan dudaklarıma.
Su olsam, ellerine dökseler beni. Rüzgar olsam da hep essem Sana.

Ağlayanı bilmez ki gülen, derdimi Senden başka yok ki bilen.
Bir de ben!

NE OLUR BENİ BIRAKMA!!!
NE OLUR SENİ BIRAKMAMA İZİN VERME!!!