Çocuksu
Bir aşkla sevmişim seni
Bir bebeğin mink parmak uçlarında
Al yanaklı heyacan...
Hasret gecelerinin
Yutulmuş mavi bilye eksikliği
Çaresizliğime vuran...
Kıyılarında gezmelerimin
Ayakkabıma verdiği yeni numara kadar
Koşmuşluğumdan yorgunluğum hatıran...
Kızmaların
Elma şekeri eriyişinde ,yalın
Penceresi elle tutulur ,bulutlar kadar yakın
SEN KADAR UZAK...
Yankısız ,duvarsızmış meğer sevmelerim...
Her büyümek sabırsızlığı
Son durakta
Kum saatini tersine çevirmek istemekmiş seslenmelerim...
Gönül
Rahlemde okumak yazmaktan bıkmadığım
HEP VİRGÜL KOKAN ALFABEMSİN...
Gökyüzünü siyaha boyarken geçen zaman
KORKULARLA YÜZLEŞMEMİN EN TATSIZ YANI
Biriken ama çoğalmakla yalnızlaştıran sorular...
Çengelli bir hüzün
Kimine göre başlangıç
Bana göre kuşkulu bitim...
Oysa
Kocaman sevmişim seni
Uçsuz bucaksız ,mavi gökyüzü kadar
Yüreğimi yüreğine verip
Uçurtma gibi sonsuzluğuna uçarak
Uğrunda öleceğim özgürlüğümü
bir Makara ucunda unutacak kadar...
Tüm
Yarınları yükledinde sinene
Gittin bilinmeyen meçhule
Uçurum uçurum düştünde yar gözbebeğimde
Gizlerinde sızım kaldı...
Bulutlara yüklenen özlemin
Beden ruh arası boşluğundan sesleniyorum sana
SAHİ AŞK NEYDİ...
Göz çukuru sabahım...
Virgül
Kadar sabırmı..
Yoksa nokta kadar kahırmı...
Şimdi çocuksu bir düşle bekliyorum cevabını
SAHİ AŞK NEYDİ...
YÜREĞİMDE
HEP
CAM
KIRIKLARI...
YALNIZ_KURT
