İşte bir Salı sabahı. Namazlar kılındı.Şimdi farz eda edilecek cemaatle. Bu ezanlar benim içime akıyor. Eritiyor. Ne doyumsuz bir tat. Unutturma Allah’ım! Secdede,herkes, özellikle ihrama bürünenler,kar yağmış bir yer gibi gösteriyorlar Beytullah’ın etrafını...

Kuşların raksı ve cıvıltısı,büyük ve anlam yüklü şeyler olduğunun işareti. İşte,ezan başladı. Allahu ekber. Allahu ekber. Koşun namaza koşun felaha,kurtuluşa,rabbinize. O ki erhamür rahimindir. Lütuf ve keremi sonsuzdur. Bu kuşlar, kuş mu ki? “Rabbinden isteyen yok mu? Versin!” diyen melekler olmasın.

Alemlerin rabbine hamdolsun... Aaaamiiin. O ne uzun, ve ne tatlı bir dua. Kabul buyur, kabul buyuranların en hayırlısı.

Ey davetlisi olduğumuz evin sahibi,işte misafiriniz. Layık olduğumuzdan mı? Lütfun ,lütfun. Tüm güzellikler senden,tüm çirkinlikler bizden. Ya Zelcelali vel İkram.

Allahu ekber.! Tüm beller büküldü ve rükuda. Tek renk, tek desen, tek ahenk. Şimdi kıyam. İşte secde. En yakın olan an. Sana en yakın zamanımız.

“...Vazgeçtim dünyadan kaldırmam artık
Aşınsa da alnım secde yerinde
Senin sevdalınım ben yak beni artık
Kalbim son kez atsın secde yerinde...”

Yerler kar tanesi... Nur yere cismedilir mi? Nur yere resmedilirse (belki) budur.“Elhamdü lillahi Rabbil alemiin... Aamiiinn“Yaeyyühellezine amenu!... Lebbeyk Allahümme lebbeyk.

ALINTI