Hangi
Gökkuþaðý rengin eksik
Hangi süzülen gözyaþý özgür yine yanaklarýnda...
Dizlerinde uyuttuðun kaç ninni sorar hatrýný...
Kaç yalnýz geceler
Dar aðaçlarýna astýn anne gözyaþlarýný...
Kaç demlenmiþ hüzün
Biriktirdin yine gül(mez) yüreðinde...
Yýllara serdinde sabrýný
FEDA EDÝPTE ÖMRÜNÜN BAHARINI
Gül büyüttün kýþlarýnda
Ayyüzüne derin çizgiler çizdin hece hece
Kara topraðamý gömdün anne ahlarýný...
Birle
Yetinmedim ,senle aþkýmý bitirmedim
Rüyyana bugünde gelemedim anne...
Çýðlýk çýðlýk feryadým duyulmuyor
Suslar düþüyor uçurum uçurum düþlerime
Ellerimden kimse tutmuyor...
Yar bildiðim kýymet bilmiyor
Yaralarým derin inilmiyor
Mutluluk çiçeðim seherlerde dirilmiyor
annem...
Vakitsiz
Diyar yolcusu þimdi yüreðim...
Sahilinde çakýltaþý toplamak bile
Nefes almakmýþ CENNETÝM
Bir temmuz akþamý
Ýsyana çýktýda tüm benliðim
Ayrýlýðý ölüm bildinde
Adýný idam sehpama ne vakit yazdýn...
Þafak türkümü
Sararmýþ Eylül yapraklarýnda külümü
Solmuþ gonca gonca gülümü ne vakit gördün anne...
GÖZBEBEÐÝNÝ DERTLERÝMLE AFFET BEN BÜYÜTTÜM
Anne...
Can
Kadar yakýn
Hayat kadar uzaðým sana
Yanlýþlarým katar katar yükselse erer inan arþa
Küstüm bir sevda yüzünden ben cümle cihana
Bir tek sen anla annem
Belkide bu gece çýkmaz sabaha...
Nerede
Bir hüzün görsem TANIDIK GELÝR
Okþar saçlarýný uzun uzun sevesim gelir...
Ýflah olmam ben annem
Ölümü dört gözle bekleyenim...
Söylenmemiþ sözcüklerim bunlar
Artýk dilimde ,yüreðimde hissiz lal...
Baðýþla sende beni ey
vuslatý bahar...
Bir
Ýkindi vakti
Selada okunur ismim adresim
Bir yar sen oldun
Hazýrým kefenle beni ellerinle
Annem...
Anneciðim...
YALNIZ_KURT