|
 |
 |
|
Toplam Forum: 69
*** Toplam Konu: 30100
*** Toplam Mesaj: 148193 |
|
|
|
|
|
Gönderen |
|
|
Söz Ey Rasul,unutmayacağız ! |
|
|
875 Mesaj -
|
|
|
Resulullah(s.a.v.)'e bir mektup
SÖZ EY RASUL, UNUTMAYACAÐIZ!...
Efendim!
Bizler isyankar bir çaðýn evlatlarýyýz. Senden asýrlarca uzak, acýnasý zamanlarda geldik dünyaya. Her birimizin üstü baþý, bir gaflet çukurunda günah çamurlarýna bulanmýþken, senin tertemiz adýný anmaya layýk deðil dudaklarýmýz biliriz. Biliriz de, aþkýndan titremese de isyanlarla kararmýþ kalplerimiz , "Efendimiz!" deriz yine sana. Fani sevgiciklerle hýnca hýnç doluyken gönüllerimiz, "Ey sevgili" deriz sevgimizin farkýnda bile olmadan.
Bizler unuttuk Efendim! Avutulduk kýrýk oyuncaklarla, yalan sevdalarla.Bizler unuttuk Efendim! Sen'i, Ehl-i Beyt'ini, çaðlar deviren ve her daim hüküm sürecek olan davetini. Yoluna binler can feda olmuþ davaný.Hiç düþünmeden ölüme koþan canlarý, unutturuldu bizlere, unuttuk.Nice baþlarýn seve seve verildiði o kutlu davan, bizler için bir masal oldu artýk tek diþli canavarýn aðzýnda. Oysa ki, davaya adanmýþ yürekler vardý, davan için topraða serilmiþ bedenler vardý. Her devirde davan için "ya zafer ya þehadet" diyen yiðitler boy verdi mustazaf ve maðdur topraklarýmýn her karýþýnda. Nazlý nazlý salýnan her gelincik, onlardan aldý rengini. Asillik yarýþýndaki her gülün kokusunda, Sen'inle birlikte onlar oldu.
O yiðitlerin içinde biri var ki Ey Rasul! Adýný her andýðýmýzda, O'nunla birlikte selamlar yollarýz Sana. Yollarýz da, o yiðidin de unuttuklarýmýz arasýnda olmasýndan hiç yüzümüz kýzarmaz. Yollarýz da, o güzel þehit, çaðlar ötesinden ne der bizlere, anlayamayýz. Bakmayý bilenlere açýlýrmýþ sýrlar, bakýp da görmek isteyenlerin önünde yol olur uzarmýþ. Sýr deðil apaçýk da olsa, biz görmesini bilemedik. Oysa bizler,görmesini bildirseydik bakan gözlerimize, susuzluktan kýrýlmýþ torunlarýný hiç düþünmeden bir bardak suyu içebilir miydik kana kana?
Bizler bir yiðidi unuttuk, bir Muhammed torununa yapýlan vahþeti unuttuk Efendim! Oysa canlar feda bir yiðitti O. O, Ali'nin oðlu, Allah'ýn aslanýnýn can parçasý, cennet bahçelerinin güllerinden biri. "Hüseyn bendendir, ben Hüseyn'denim" buyurduðun, pak neslinin kaynaðý. "Þirksiz ve tavizsiz iman"ýn, ete kemiðe bürünmüþ sureti Huseyn.Ki o imanýn gücünü herkes, Kerbela sýrrýnda gördü Efendim! Cesaretin diðer adý oldu orada Huseyn.Zulme ve fesada karþý direnmenin önderi oldu.
Tarih böyle imtihan görmedi. Böylesine bir acýyla daðlanmadý yürekler.Böyle kanlý bir yazgý görmedi takvim yapraklarý Efendim! Ne var ki, mazlum halkýn çaðrýsýna kulaklarýný týkayamazdý Huseyn. O'na bu yakýþmazdý. O Peygamber varisiydi, nasýl býrakýrdý ümmeti? O ateþ parçasý, etrafýnda yetmiþ iki pervaneyle birlikte zalimin karþýsýnda, mazlumun yanýnda olmaya doðru yol alýrken, Kerbela onlarý bekliyordu. Ah belalar çölü, mihnet ve sýkýntý yeri ah! Kan kokulu kara topraklar ah! Göklerin bile karalar baðladýðý o karanlýk gün! Çaðýn yitik vakitleri. Kadýnlarýn ýslak kirpiklerini, kara çarþaflarýna düðümlediði günler. Torunlarýnýn Efendim, evet, senin kanýndan, canýndan olan evlatlarýnýn kýlýçtan geçirildiði, pak cesetlerinin dahi atlarla çiðnendiði kapkaranlýk zaman dilimleri."Nasýl"dan çok "niçin"ini anlamamýz gereken soysuz yaþanmýþlýklar.
Önce susuz kaldý Peygamber torunlarý. Su diye yanan bebelerin aðlamasýný zalimlerin kahkahalarý bastýrýyordu... Yer gök aðlýyordu oysa.Ama perdeli kulaklar nasýl iþitsin ki daðlarýn, taþlarýn bu zulme feryadýný... Zalim kýlýçlarý parladý yükseklerde pis gülüþleriyle. Kadýn, erkek, bebek tanýmýyordu sýrtlanlar. Kin ve intikam ateþiyle sallýyorlardý, ahirette yýlan olup boyunlarýna dolanacak kýlýçlarýný. Canlar feda Torunlarýnýn üzerine oklar yaðmur gibi yaðýyordu. Saçýnýn teline zarar gelmesinden incindiðin torunlarýna oklar yaðdýrýyorlardý ey Rasul!... O an, minik damarlarýndan kanlar süzüldü Ali Askerî'nin. Daha süt kokulu, bembeyaz kundaðý al kanlara boyandý. Küçücük bedenine saplanan oklar aðýr geldi sana ey bebeðim! Yakýþmadý masum gülüþüne. Önce babalar çaresizlikten yandý susuzluktan kavrulan yavrularýna, sonra bebeler aðladý zalim kýlýçlarýyla doðranan babalarý için.Kesilen baþlar, kýrýlan kollar, akýtýlan kanlar için.Yerlerin yarýlýp içine geçirilesi, göklerin paramparça olup üzerlerine dökülesi zalimler bilmezler miydi ki akýttýklarý kan kimindir? Yoluna canlar kurban o kan, kimindir?
O Huseyn'di ya Rasul! Kerb-ü belaya akan Huseyn'in kanýydý, Sen'in kanýndý! Hak ve hakikate baðlý kalmak uðrunda candan geçileceðinin ispatýný gösteren yiðit, Sen'in elinde büyümüþ olan gözbebeðin Huseyn'di. Hani gece yarýsýnda evinden çýkýp evlerine gittiðin ve "üþümesinler" diye üzerlerini örttüðün can parçasý. Kucaðýna alýp yüzünü, gözünü öptüðün biricik yavru. Secdelerde sýrtýna binen, sonra düþer de incinirler diye kýyamadýðýndan, sýrf bu sebepten secdeleri uzattýðýn peygamber çiçeði. Oysa o çiçeði koparanlar da, senin dininden olduðunu söyleyenlerdi. Oysa senin öptüðün o dudaklara toprak dolduranlar da, senin getirdiðin dini korumak adýna bu zulmü reva görenlerdi. Oysa her biri, namaz vakti eriþtiðinde kýlýçlarýný býrakýp peygamber torununun imamlýðýnda namaz kýlmanýn þerefine eren, "adý Müslüman"lardý!
Ya Huseyn'i yana yakýla "bizi bu zülumden kurtar" diye çaðýranlara, sonra da O'nu bir baþýna býrakýp dilleri lâl olanlara ne demeli? Ah Huseyn! Dinlemeliydin Ferezdak'ý. "Onlarýn yürekleri seninle ama kýlýçlarý yezidle" derken, nasýl da iki kelimeyle özetlemiþti hain Kufe halkýný. Huseyn'i yakan susuzluk deðildi zahir, zulümden kurtarmaya koþtuðu Müslümanlarýn ihanetiydi, yalnýz býrakmalarýydý. Yetmiþ iki caný, bebek- kadýn demeden kýlýçtan geçirten en acý ihanetin þahidi ve mazlumu oldu orada Huseyn.Kurbanlar beklerken kesilmeyi, en masum kurbanýn adý oldu Huseyn!...
Zeynep'in koklamaya doyamadýðý reyhandý Huseyn! " Gitme! Herkes gitti. Sen de gidersen dünyanýn kahrý omuzlarýma çöker. Dayanamam bu acýya- yýkýlýrým" diye yalvaran Zeynep. Nübüvvet mektebinin çiçeði, Huseyn'in kýymetlisi, asil kanlý, asil duruþlu cesur Zeynep! Yüreðine yetmiþ iki hançer saplanan Zeyneb'im ah! Ýlahi mesajý rüzgarlarla duyurdun dört yana. Hakký haykýrmayý, zalimin karþýsýnda cesaretin ne demek olduðunu gösterdin bize ey Zeynep!
Geceler sarsýn þimdi hüznümüzü. Aðýt yakan çýðlýklar bürünsünler çarþaflarýna. Karabulutlar daðýtsýn feryatlarý. Yüreðimize çoktan cemre düþürdük biz Efendim! Dirilmek için baharý beklemeyeceðiz. Zira mazlumlarýn imamýna vefa borcumuz vardýr. Misakýmýzý tazelemenin vaktidir. Þu biçare zamanýn hýzla akýp gitmeliðinde, unutmayacaðýz misakýmýzý. Unutmayacaðýz yapýlan zulümleri, o zulümlerin neden yapýldýðýný.Kerbela'dan Felluce'ye, Kerbela'dan Kudüs'e al bir çizgi çekeceðiz Efendim! Zulmün, küfrün, taðutun ve gasbýn olduðu her yerde Huseyn olacaðýz her birimiz. Zulme, küfre, taðuta biat etmemenin Huseynî kýyamlarýnda buluþacaðýz. O kýyamlarda kavuþacaðýz kendimize, sarýlacaðýz tekrar kimliklerimize, kim olduðumuzu unutturmak isteyenlere inat. Kesik baþlarýmýz yezidlerin önünde yuvarlansa dahi bu davadan dönmeyeceðiz Ey Rasul, davamýzýn ne olduðunu unutturmak isteyenlere inat. Zalimlere baþ eðmenin, zalimlerle birlikte yaþamanýn ölümden beter olacaðýný hayatýyla ispatlayan bir þehit var önümüzde bize rehber.Biz, O'ndan öðrendik ki; Müslüman zulme boyun eðmez, Allah'tan gayrýsýnýn önünde eðilmez. Huseyn dönmedi biz de dönmeyeceðiz davamýzdan.Huseyn eðilmedi, biz de eðilmeyeceðiz.
Ümmet, kahredici ve öldürücü sessizliði içinde boðulurken; her birimiz Zeynep olup Hakk'ý haykýracaðýz, zalim dünyada bir baþýmýza kalsak da... Kana kana su içen çocuðumuzun bakýþlarýnda göreceðiz hergün Ali Askerî'nin gözlerini.O masum bakýþlar yön verecek nefretimize. Masum ve mazlum kanlarýyla sulanan dünyanýn kökleri, Hakk'ý tutup kaldýrmayý ve cesareti istikamet edinmiþ, Allah erlerini doðuracak peþi sýra. O mazlum kanlarýnýn içinde çürüyecek kýlýçlar, çürüyecek tüfekler, tanklar.
Sana söz Ey Resul! Senden asýrlarca uzak, acýnasý zamanlarda gelmiþ de olsak dünyaya, her birimizin üstü baþý, bir gaflet çukurunda günah çamurlarýna bulanmýþ da olsa, layýk olamasak da Sana, ehl-i beytine, davana...Bizler unutmayacaðýz. Bizi yalan sevdalar ve kýrýk oyuncaklarla oyalamaya çalýþanlara inat, bugün nerde zulüm varsa, orasý Kerbela olacak bize. Söz Ey Rasul! Bundan sonra her yer Kerbela, her gün aþura bize..
Kaynak:(Bu yazý, Bab-ý Ali Ýlim vakfý tarafýndan düzenlenen makale yarýþmasýnda birinciliðe layýk görülmüþtür.)
|
Gönderen: 30.01.2008 - 21:46 |
|
|
|
83 Mesaj -
|
|
|

|
Gönderen: 30.01.2008 - 21:55 |
|
|
Şu an Yok üye ve 671 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 12:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.
[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye] |
|
 |
|
Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve
afiyet dolu ömür dileriz:
lahþey_dün.. (35), Fatih79 (46), sitem (45), arastiran38 (40), banusayf (44), temiz insan (29), LAZHAKAN (38), m.cahit_akyuz (47), ANKARALIM (42), kadirarmagan (41), Idamlik Genc (38), sna (35), ismail06 (50), seloyahsi (55), karep (47), arkitek (50), emilcodes (46), metýncan.. (47), AlGo (38), nisa_nur (44), beyazbirgül (54), as68 (55), halilsivas (43), mustafaozkan38 (60), talebe (43), aydin1453 (45), tutkuhakan (47), KARA52 (55), yolcu96 (39) |
|
|
|
 |
|