Sâlim Þebþîrî'nin talebelerinden Nûreddîn Ali Þebrâmelîsî isminde bir zât, bir gün Ýmâm-ý Gazâlî hazretlerinin Ýhyâ kitâbýndan gurûr bahsini mütâlaa ediyordu. Orada ilim sâhiplerinden bâzýlarýnýn, ilimlerine güvenerek ve ilimlerinin kendilerini kurtaracaðýný zannederek aldandýklarýný, kendini beðenmeye, kibre ve gurûra kapýldýklarýný, böylece felâkete sürüklendiklerini okuyunca birden çok duygulandý. Kendisinin de o tehlikelere düþmesinden çok korktu. Þimdiye kadar öðrendiklerim bana yeter düþüncesiyle ilim öðrenmeyi býrakýp, devamlý Kur'ân-ý kerîm okumakla, oruç tutmakla, sýrf ibâdet ve tâat yapmakla meþgûl olmaya karar verdi. Artýk Sâlim Þebþîrî'den okumayacaktý. Ertesi gün derse gitmeyecekti. Fakat hocasý derste göremeyince merak edip sorar veya yanýma gelir diye sýrf hatýrýný gözetmek için derse gitti. Fakat, o günkü dersi mütâlaa etmemiþti. Ders esnâsýnda hep susuyor, derse iþtirak etmiyor, hep Ýhyâ'da okuduðu yeri düþünüyordu.

Ders esnâsýnda Sâlim Þebþîrî de, onun bu hâlini anlamýþtý. Bir ara ona;
"Yâ Ali! Sana ne oldu. Bugün çok suskunsun" dedi.
O da;
"Efendim, bu günkü dersi mütâlaa etmedim" dedi.
Sâlim Þebþîrî onun hâlini kerâmet olarak anladý ve Ýmâm-ý Gazâlî'nin eserlerini sayarak;
"Yâ Ali! Ýmâm-ý Gazâlî, Müstesfâ, Vecîz gibi þu þu eserleri telif etmedi mi?" dedi.
Ali Þebrâmelîsî;
"Evet efendim" dedi.
Bunun üzerine sâlim Þebþîrî;
"Anlaþýlýyor ki, sen Ýhyâ'dan Gurûr bahsini okumuþsun ve o sana çok tesir etmiþ. Ýlim ile meþgûl olmamak îcâbetseydi, Ýmâm-ý Gazâlî hazretleri ilimle bu kadar meþgûl olur ve bu kadar eser yazar mýydý? Sen ilim taleb et! Gücün yettiði kadar Allahü teâlâdan kork. Çeþitli tehlikelere, kibre, gurûra düþmekten O'na sýðýn. Ümid olunur ki, Allahü teâlâ seni ihlâs sâhibi kullarýndan eyler" dedi.

Ali Þebrâmelîsî diyor ki: "Hocamýn bu sözleri bana çok tesir etti. Ben önceki düþüncelerimden vazgeçtim. Ýlim öðrenmeye devâm ettim. Vakitlerim hocamdan okuduðum ve okuyacaðým dersleri mütâlaa etmekle geçti."