*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1704 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Perşembe, 24. Temmuz 2025 - 04:51

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » DİĞER DİNİ KONULAR » İhlas ve geniş açılımı...

önceki konu diğer konu
18 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Gönderen

Mesaj

	fosaloglu

İhlas ve geniş açılımı...

2683 Mesaj -

Ýhlas, insanýn yaptýðý tüm amelleri (namaz kýlmadan, zikir çekmeye, sadaka vermeden bir çocuðun baþýný okþamaya ... dek) Allah rýzasýný kazanmak için yapmasýdýr.

Riya, yapýlan bir iþ, ibadet, hareketin Allah rýzasýný kazanmak dýþýnda (menfaat, gösteriþ... için) yapýlmasýdýr.

Riya, gizli þirktir, þirk ise ebedi cehennemliklerin en büyük vasfýdýr. Riya, kara gecede, kara taþ üzerindeki kara karýncanýn ayak þamatasýndan daha gizli, daha zor fark edilebilen þeytani bir hastalýktýr.

Bir insan düþmanýný iyice tanýmalý ki, ondan gelebilecek tehlikelere karþý hazýr-lýklý olabilsin. Þimdi bir müslümanýn en büyük düþmaný olan riyayý örneklerle açýklayalým :

Konunun özetini en kýsa ve öz olarak N.F. Kýsakürek bizlere bildirir: Þeriat, üç bölümdür: " ilim, amel, ihlas". Yani bir müslüman, ilk emrin gereði okuyacak, öðrenecek, sonra bu öðrendiði ile amel edecek fakat bu amelini de ihlaslý yapacak. Günümüz müslümanlarý daha ilk aþamada sorunlarla karþý karþýyadýr. Dinini, Onun yüce kitabýný, Onun Resulünün sözlerini (hadisler) okumamaktadýr, bilmemektedir. Okuyup bilenler ise bildiði ile amel konusunda yavaþ davranmaktadýrlar. En son aþamaya gelebilen okuyup, okuduðu ile amel edebilen müminlerde bu amellerinde ihlaslý, samimi olmakta zorlanmaktadýrlar. Demek ki þeriat (Yani Ýslam'ýn kurallarý: Namaz, oruç, zekat...gibi farzlar; faiz, içki, rüþvet ...gibi haramlar) üç aþamadan oluþur, dolayýsýyla Rýzaullah'a cennete üç aþama ile ulaþýlabilir:

- Okumak. Önce Kur'an ve hadis sonra tüm müspet ilimler.

- Okunan, bilgi sahibi olunan konuyu pratiðe geçirmek, uygulamak.

- Bu uygulamayý, ihlaslý, sadece Allah rýzasýný kazanmak için yapmak .

Ýslam'ýn kulaktan dolma, geleneksel olarak bilindiði günümüzde, uygulamada görülen eksiklik ve aksaklýklar bir yana, yapýlan bu bilgiden uzak, eksik amellerin, ibadetlerin ne kadarý ihlas kavramýnýn içine girebileceði, tartýþmaya açýk bir konudur.

Ýslam'ýn ilk emri, ilk þartý okumak, bilmek, düþünmektir sonra bu bilinenin uygulanmasý safhasý gelir. Bizim konumuz bilen ve uygulayan insanlarýn dikkat etmesi gereken üçüncü aþamayý oluþturan ihlas konusudur.

Bir insan okur ve uygular, mesela namaz kýlar, oruç tutar, kurban keser, Kur'an okur, ilim öðrenir... hatta dini yolunda þehit bile olur.

Sakýn böyle bir insan kesinlikle cennetlik diye düþünmeyelim. Eðer bu okuyup, yaptýðý iþleri Allah rýzasý için, ihlaslý olarak yapmýyorsa, o kiþi kesin ateþe atýlýr, cehenneme girer. Ýþte ispatý :

NAMAZ : "Yazýklar olsun o namaz kýlanlara ki onlar namazlarýndan gafildirler (bilinçsizce namaz kýlarlar... Maun : 4-5) "

Unutmayalým ki kýldýðýmýz namaz bizi Allah'a yaklaþtýrmýyor, kötülüklerden uzaklaþtýrmýyorsa o namazýmýzda bir eksiklik var demektir.

" Muhakkak ki namaz aþýrý davranýþlardan ve kötülüklerden insaný men eder uzaklaþtýrýr."

ORUÇ : " Nice oruç tutanlar vardýr ki, orucundan kendisine aç ve susuz kalmaktan baþka bir þey yoktur. (Buhari-Müslim)"

KURBAN : " Onlarýn ne etleri nede kanlarý Allah'a ulaþýr. Fakat Allah'a sadece sizin takvanýz ulaþýr. ( Hac : 37)"

KUR'AN OKUMA: " Nice Kur'an okuyucularý vardýr ki Kur'an onlara lanet eder "

MÜMÝN MÜSLÜMAN OLMA : " Ýman ettim demeyim, müslüman oldum deyin "

" Ey iman edenler, Allah'a ve Resuluna iman edin ve Allah'tan korkun."

"Ey iman edenler Allah'tan korkun ve ancak müslüman olarak can verin."

(Ali Ýmran:102)

Allah'ü Teala bizlerin dýþ görünüþüne, sakalýmýza, sarýðýmýza veya baþörtü-müze... deðil, bizlerin kalbinde bulunan takvanýn ( Allah'tan hem korkup hem de en çok O'nu sevmenin) derecesine bakar : " Allah sizin giyiniþinize veya dýþ görünüþünüze deðil, kalbimize bakar.". Tabi bu hadis, namaz kýlmasam da kalbim temiz , dedem hacýydý ... diyenlere asla bir delil teþkil etmez. ( Kimse dedesinin yemesiyle doymadýðý gibi onun ibadetiyle de cennete gidemez...).

Kýyamet günü cehenneme ilk girecek olanlar þehitler, alimler ve zekat verenlerdir.

Þehitler; Allah'ü Teala'nýn, sana can verdim, kuvvet verdim, bunu nerede harcadýn sualine, dünya þehidi þu cevabý verir: Canýmý senin yoluna verdim, kanýmý akýttým. Kendisine "Yalan söylüyorsun" denir. " Sen ne kadar cesur insan denilsin diye, ne kadarda kahraman biri denilsin diye savaþtýn ve öldün. Sana cesur, kahraman denildi de. ". Sonra onun için "cehenneme dek yüzüstü sürükleyin" denilir ve bu kiþi cehenneme atýlýr.

... Alimler ; alim kiþi ilmini Allah rýzasý için anlatmadýðýndan, ne kadar da alim, nede güzel vaaz ediyor, ne çok bilgisi var denilsin diye gösteriþ için ilmini anlattýðýndan dolayý cehenneme dek yüzüstü sürüklenir ve cehenneme atýlýr.

Zekat ; zekat, baðýþ veren zenginde Allah için deðil,kullarýn, nede cömertmiþ demesi için malýný daðýtmasýndan dolayý cehenneme dek yüzüstü sürüklenir ve cehenneme atýlýr.

Ne kadar alim, namazýnda, zikrinde, cihadýnda... biri olursak olalým, yaptýkla-rýmýzý, ihlaslý olarak yapmýyorsak, sevap yerine günah kazanýrýz, belki de þirke düþmüþ, ebedi cehennemliklerden olmuþ oluruz. " Ameller niyetlere göredir". Bizler niyetlerimizi salih, ihlaslý tutabilirsek, amelimizin karþýlýðýnda cenneti kazanabiliriz.

Tabi ki riya korkusu ile tam ihlaslý yapamýyorum diye düþünerek ibadetlerimizi terk etmek en büyük hata olur. Þeytanýn istediði zaten budur. Bize bu vesveseyi (ihlasýn yoksa þirke düþersin, amelini terk et), þeytanýn verdiðini unutmamalýyýz.

Þeytan bir vesvese ile insaný býrakmaz. Ýnsanýn amelinden ne eksiltebilirse, sevabýndan ne azaltabilirse kendince onu kar sayar. Mesela, namaz kýlmak isteyen bir gençle þeytan arasýndaki mücadeleye bakalým :

Þeytan önce genci ibadetten uzak tutmaya çalýþýr. Genç kararlý ise, þeytan bu defa ibadete baþlama yaþýný ileri atmaya çalýþýr : Daha gençsin biraz gez, dolaþ, hayatýnýn tatýný al sonra baþlarsýn der. Genç yine kanmazsa, namaz kýlmaya yönelirse, þeytan bu defa: Namaz abdestini þimdi alma, ezan yeni okundu diye vesvese verir. Genç abdestini alsa bu defa , daha vaktin var sonra kýlarsýn otur, sohbetini... bitir diye vesvese verir. ( Þeytanýn amacý, mesela ikindiyi geç kýldýrtýp, sünnetini terkettirmektir, böylece genç sünnet sevabýndan uzak kalýr, buda þeytan için bir kardýr...). Eðer genç namaza baþlarsa bu kere onun zihnini, unuttuðu, önemli-önemsiz þeylerle meþgul etmeye baþlar, namazýndan gafil olmasýna sebep olmaya çalýþýr veya namazý " tavuðun yemini toplamasý gibi" acele acele kýldýrtýr, böylece tadil-i erkan'a uymasýna engel olur... Her þeye raðmen genç namazýný ihlaslý, huþu içinde kýlarsa, þeytan son bir hileye baþvurur. Genci etrafýna baktýrýr ve "Benim gibi huþu içinde namaz kýlan var mý ?" diye düþünmeye sevk eder, gencin kibirlenmesine sebep olur. Böylece amel yine boþa gitmiþ, sevap kaybedilmiþ, þeytan kazanmýþ olur.

Bu örnekleri genelleþtirebiliriz. Kim yaptýðý dini bir emri, diðer mü'minlere karþý üstünlük vesilesi yaparsa, o kiþinin ameli boþa gitmiþ olur. Kýyamet günü de cenneti umut ederken, cehenneme sürüklenebilir.

Bir gün Hz. Resül'ün bulunduðu bir mecliste, bir þahýs hakkýnda övgü ile bahsedilir. O kiþi o sýrada yüzünden abdest suyu damlar, elinde nalýnlarý, alnýnda secde izi bulunduðu halde, uzaktan gözükür. Hz. Resul'e iþte o adam denilir. Hz. Resul "Bunun yüzünde þeytani bir leke görüyorum " der. Ashab þaþýrýr. Adam gelir, selam verir, oturur. Hz. Resul " Sana Allah'a yemin verdiriyorum, doðru söyle, buraya gelirken bunlar arasýnda benden iyisi yoktur diye hatýrýna geldi mi? Adam "evet" der. Hz. Resul " Allah'ým bildiðim, bilmediðim hatalarýmdan sana istiðfar ederim" der. Sahabi "Sizde mi korkuyorsunuz Ya Resulallah" der. Hz. Resul : "Beni hangi kuvvet emin edebilir. Halbuki insanlarýn kalpleri Allah'u Teala'nýn kabze-i kudretindedir. Onlarý dilediði tarafa çevirir." buyurur.

Kamil bir zat ile þeytan karþýlaþýr. Þeytan kamburdur. Bu zat sebebini sorar. Þeytan : " Kulun son nefesinde iman-ý kamille dünyadan ayrýlmak isterim" diye yalvarmasý beni bu hale getirdi. Bende vay bana, ben bunu nasýl düþürüp, amelini kendisine beðendireceðim derim ve benim bu þekil çalýþacaðýmý anlamasýndan korkarým... Beni bu düþünce kambur etti der.

Þehit Abdullah Azam:" Okuduðunuz kitaplar, yaptýðýnýz nafileler sizi aldatmasýn" diyor. Yani okur ama uygulamaz, uygular ama riya yaparsanýz, hiç bir þey elde edemezsiniz, karda deðil zararda olursunuz, demek istiyor büyük þehit.

Ýbn Mübarek :" Alim okumaya devam ettiði müddetçe alimdir. Ne zaman ki alim olduðunu zanneder ve ilmini artýrmaktan vazgeçerse iþte o zaman cahil olur" demektedir.

Hz. Ýsa (A.S) : " Amel için deðil de, yalnýz baþkasýna anlatmak için ilim öðrenen, nasýl alimlerden olabilir" der.

" Ýnsanlar hep helaktadýr, alimler müstesna,

Alimler de helektadýr, ilmi ile amil olanlar müstesna,

Ýlmi ile amil olanlarda helakta yalnýz ihlas sahipleri müstesna,

Ýhlas sahipleri de büyük tehlikededir" buyurulur.

Gururlu helakta, gururdan kaçan ihlaslý tehlikededir. Her an gururun pençesine düþebilme tehlikesi ile karþý karþýyadýr.

Biþr-i Hafi :" Nefsim konuþmamý arzu ediyor (bunun için anlatmak istemiyorum). Nefsimin bu isteðini yenebilirsem o zaman anlatýrým" der.

Dünya malýnda kendisinden üstekilere, dini yaþayýþta kendinden aþaðýdakilere bakan, ziyandadýr, denilir.

Bazý alimler; kendisini nifaktan uzak zannedenler, nifaða en yakýn olan kimselerdir derler.

Kendisinde münafýklarýn listesinin bulunduðu tek sahabi olan Ebu Huzeyfe'ye bir kiþi "ben nifaktan korkuyorum" der. Hz. Huzeyfe (R.A) :"Eðer münafýk olsaydýn, nifaktan korkmazdýn. Çünkü münafýk nifaktan emindir" der.

Mesele, bu soruyu kendimize sorabilmemizdir. Ben tam manasýyla iman sahibi miyim ? Unutmayalým ki emin olmak þeytandandýr ve küfürdür. Hz. Ömer(R.A) bile münafýklarýn listesinde bulunup bulunmadýðýný yýllar sonra, korka korka Hz. Huzeyfe'ye sormuþtur.

"Ümmetimin þirke düþmesinden korkuyorum. Gerçi onlar, puta, aya, taþa tapmazlar. Ancak amelleri ile riyakarlýk yaparlar" buyuruyor Hz. Resul (Ýbn-i Mace)

Ebu Süleyman Darani : "Amelde takva, amelden daha zordur" der.

Ebu Derda (R.A) : Ýmanýnýn selbinden korkmayanlarýn imaný selp olur der. Yani amellerimizden þüphe etmeliyiz ama bu þüphe amelin kendisinden deðil ( bu vesvesedir), amelin kabul olup olmayacaðý konusunda olmalýdýr. Bu da takvadýr.

Þabi : Fakirin sadakaya ihtiyacýndan fazla, kendisinin sadaka sevabýna muhtaç olduðunu bilmeyen zengin, sadakasýný iptal etmiþ ve ecrini kaybetmiþtir demektedir. Amellerimizde bu duygu ve düþüncede olmalýyýz. Ýhlas budur.

Unutmamamýz gereken diðer bir konu da aþýrý tevazununda bir riya olduðudur. "Ben cahil birisiyim, ben Allah'ýn aciz bir kuluyum..." gibi müslümanda bulunmasý gereken vakara (kimseye kibirlenmemek , kimseyi kendine kibirlendirtmemek ) aykýrý olan bu tür aþýrý tevazulü cümleler riyakarlýðýn göstergesidirler.

Ýhlaslý bir insanýn camide kýldýðý namaz ile evde kýldýðý namaz ayný olmalýdýr. Ýki mekan arasýndaki namaz kýlma hýzýnda, süresinde ... bir farklýlýk varsa, iki mekanda da ayný þekilde ( her ikisinde de yavaþ ve ihlaslý olarak) kýlmaya özen göstermelidir.

Fiillerde Riya : Ýlah kelimesi; kendisine ibadet edilen, kanunlarý kabul edilen, yardýmý beklenen, rýzasý gözetilen anlamlarýna gelir.

Müslümanýn tek bir ilahý (iyilik beklediði, rýzasýný kazanmak istediði ...) vardýr o da Allah'ü Teala'dýr. Eðer kiþi yaptýðý bir fiil, ibadet, namaz, söz... ile müdürünün, amirinin, babasýnýn, hocasýnýn, eþinin... rýzasýný kazanmak için, ondan bir iyilik elde edebilmek için, bir amel yapýyorsa o kiþi, o niyeti ile "fiili þirke ", küfüre düþebilir. Kiþi, dini bir eylemi sadece Allah için yapmalý, bu yönde gayret göstermelidir. Aksi o insan için hüsran olur...

Kur'an da bir ayet-i kerime'de :" Þeytan sizi Allah'ýn affý ile aldatmasýn " buyuruluyor. Büyüklerimizin, küçüklere durmadan söylediði, þimdi küçüksün oruç tutma, namaz kýlma... Allah görüyor, affeder... sözlerine karþý, yukarýdaki ayet bizlere bu tür sözlerin þeytandan gelebileceði yönünde uyarýda bulunmaktadýr. Mü'min, ümit etmeli ama korku içinde de bulunmalýdýr. Hz. Ebu Bekir (R.A)'ýn buyurduðu gibi " Bir kiþi cennete girecek dense o kiþinin ben olduðumu umarým. Bir kiþi cehenneme girecek dense, o kiþinin yine ben olacaðýndan korkarým."

Alimler: Tevhidde sadakat demek, hediye alýndýðý vakit vasýtaya bakýlmadan nimetin Allah'tan olduðunu bilerek O'na þükretmek demektir, derler

Hz. Resul : Kalbinde hardal tanesi kadar kibir bulunan cennete giremez buyurur. Nuh(A.S) oðullarýna :Sizi iki þeyden nehyederim: "Þirk ve kibir " der . (Müslim)

Süleyman Danani: "Bazý amirlerden duyduðum yanlýþ þeyleri düzeltmek isterdim. Beni öldürürler korkusu ile nazar ederdim. Fakat korkum ölümden deðil, bu vesile ile ölüm anýnda bana gelecek gururdan idi." demektedir.

Ýnsan kendine baktýkca kibirden uzak durur:

Mü'sab : Ýki defa sidik yolundan meydana gelen insanlarýn böbürlenmesine þaþarým der.

Hasan-ý Basri : Ademoðullarýna þaþarým. Günde en az iki defa eli ile pisliðini yýkadýðý halde, sonra dönerde yer ve göklerin cebbarý olan Allah ile muaraza eder.

Mitraf , kibirli birini görünce : " Evvelin nutfe, ahirin toprak. Bu iki hal arasýn-da ise karnýný yarsak baðýrsaklarýndan bir sepet pislik çýkar bu kibir neden ?" diye söylenir.

Ömer b. Abdülaziz, halifeliði sýrasýnda bir gece vakti, bitmekte olan lambanýn yaðýný kendisi tazeler. Bunu ne o sýrada hazýr bulunan misafirine, nede uyumakta olan hizmetçisine yaptýrýr. Ömer b. Abdülaziz, misafirinin þaþýrdýðýný görünce, giderken de Ömer'dim, gelirken de Ömer, hiç bir þey deðiþmedi. Ýnsanlarýn hayýrlýsý tevazu gösterendir buyurur.

Bazýlarý ibadetlerini gizli yapar. Ama amellerinin çevresince bilinmesini ister ve bu ikilem arasýnda dönüp durular. Bazýlarý ise amel eder, bu amellerinin çevresince duyulmasýný istemez ama herkesin kendisine hürmet göstermesini ister. Meclislerde kendilerine yer vermelerini, hizmet etmelerini... ister. Çevresinden hürmet görme-yince de çevresine kýzar, darýlýr.

Namaz kýlan kiþinin aklýna birden bir yerden bir þey almasý gerektiði gelir. Yalnýz olsa namazý bozacaktýr. Ama görenlerden utanarak namaza devam eder. Eðer kýldýðý farz ise edasý gerekir... Yalnýz kýlan kiþinin arkasýna cemaat toplansýn eðer namazý daha güzel þekilde kýlmaya devam ederse, niyetine bakýlýr. Riya, niyetine galebe çalarsa namazý ifsad olur.

Hikaye olunur ki :

Þeytan dört kiþiyi yoldan çevirmek ister. Birinci kiþi ilim meclisine giderken, þeytan önüne çýkar. Þeytan onu kendi meclisine davet eder. Adam bunu kabul etmez ve þeytanla mücadeleye baþlar. Bu artýk o kiþi için bir vazifedir. O kiþi hakkýnda þeytan gayesine ulaþmýþtýr. Onu yolundan alýkoymuþ, lüzumsuz þeylerle oyalamaktadýr.

Ýkinci kiþiyi biraz oyalar, fakat adam yoluna devam eder. Þeytan bir sürede olsa o kiþiyi yolundan alýkoyduðu için memnundur.

Üçüncü kiþi ona hiç iltifat etmez. Aynen yoluna devam eder.

Dördüncü kiþi de þeytana hiç yüz vermez, yürüyüþüne hýz verir, yoluna devam eder.

Þeytan bir dahaki sefere ilk üç kiþiden ümitlidir. Ama sonuncu için ümidi kalmaz. Hatta hýzlanmasýndan korkarak karþýsýna çýkmaz. Bizim görevimiz dördüncü adam gibi olmaktýr. Namaz kýlmamýza engel olmak isterse, bir an önce kýlmalýdýr, zekatý vermelidir... iyi niyetimizi bir an önce pratiðe geçirmelidir.

Abid biri, bir aðaca tapýldýðýný duyar. Allah rýzasý için onu kesmek için yola çýkar. Þeytan karþýsýna çýkar. Ona engel olmak ister. Ýbadetine dön, sana ne, der. Abid :

Bu da benim ibadetimdir, der. Þeytan,o aðacý kesme her gün bir altýn yastýðýnýn altýna býrakayým, der . Abid kiþi kabul eder. Altýnlarý bir süre alýr. Fakat sonra yastýðýnýn altýnda altýn bulamaz. Yine baltasýný alýr, yola çýkar. Þeytan yine karþýsýna çýkar, dövüþürler. Bu defa adam yenilir. Adam þaþýrýr, þeytan : Ýlk seferinde Allah rýzasý için buraya gelmiþtin, beni de yenmiþtin. Ama þimdi nefsin için geldin. Ben de seni yendim, der.

Kaynaðýný Allah'tan alan kuvvet asla hüsrana uðramaz. Fakat araya menfaat girerse, niyetimize göre karþýlýk alýrýz.
Unutmamalýdýr ki þeytanýn her seviyedeki insanlar için oyunlarý, tuzaklarý vardýr. Bizler bunlarý öðrenip, tedbirlerini almalýyýz ki bu tuzaklara düþmeyelim.

( Alýntýdýr )

Mesaj 2 kez düzenlendi. En son fosaloglu tarafından, 28.06.2006 - 13:59 tarihinde.

Gönderen: 06.06.2006 - 20:27

Pozisyon - İmzalar göster

önceki konu diğer konu

Mesajlar

Gönderen

Tarih