Çocuksu

Bir aşkla sevmişim seni

Bir bebeğin mink parmak uçlarında

Al yanaklı heyacan...

Hasret gecelerinin

Yutulmuş mavi bilye eksikliği

Çaresizliğime vuran...

Kıyılarında gezmelerimin

Ayakkabıma verdiği yeni numara kadar

Koşmuşluğumdan yorgunluğum hatıran...




Kızmaların

Elma şekeri eriyişinde ,yalın

Penceresi elle tutulur ,bulutlar kadar yakın

SEN KADAR UZAK...

Yankısız ,duvarsızmış meğer sevmelerim...

Her büyümek sabırsızlığı

Son durakta

Kum saatini tersine çevirmek istemekmiş seslenmelerim...




Gönül

Rahlemde okumak yazmaktan bıkmadığım

HEP VİRGÜL KOKAN ALFABEMSİN...

Gökyüzünü siyaha boyarken geçen zaman

KORKULARLA YÜZLEŞMEMİN EN TATSIZ YANI

Biriken ama çoğalmakla yalnızlaştıran sorular...

Çengelli bir hüzün

Kimine göre başlangıç

Bana göre kuşkulu bitim...



Oysa

Kocaman sevmişim seni

Uçsuz bucaksız ,mavi gökyüzü kadar

Yüreğimi yüreğine verip

Uçurtma gibi sonsuzluğuna uçarak

Uğrunda öleceğim özgürlüğümü

bir Makara ucunda unutacak kadar...



Tüm

Yarınları yükledinde sinene

Gittin bilinmeyen meçhule

Uçurum uçurum düştünde yar gözbebeğimde

Gizlerinde sızım kaldı...

Bulutlara yüklenen özlemin

Beden ruh arası boşluğundan sesleniyorum sana

SAHİ AŞK NEYDİ...

Göz çukuru sabahım...




Virgül

Kadar sabırmı..

Yoksa nokta kadar kahırmı...

Şimdi çocuksu bir düşle bekliyorum cevabını

SAHİ AŞK NEYDİ...


YÜREĞİMDE


HEP


CAM



KIRIKLARI...






YALNIZ_KURT