Seslenişinin sinesinde yaşarım sevdamı..!

Doğmak için gecenin sonlanmasını bekleyen gün gibi benliğimde sevda,
Her yeni gün "kurtuluşa erebilmenin"sırrıyla doğar
Bir ses işitilir..
Ehad'dan Ekber'e uzanan zamanı ililklerime kadar hissettirir
Azmi,aşkı,sebatı barındıran benlikleri, bağrında taşıyan zaman
Yol aldığım zamana bakıyorum bir de..
Gün her haliyle ihsandır "Sen"den yüreğime
Aynı duayı dillendiririm,
"Allah'ım sen affedicisin,affı seversin,beni affeyle"

Cihan rahmete bürünür,geceyi kesen ezanla,
Ruhum engin şefkatine kanar,
Tefekküre dalar her zerrem...
Zamanı,mekanı terk eder benliğim
Vakit "Bir"e gitmenin,
Vakit "Bir"le buluşmanın vakti..
Can fazla gelir.. parcalanır hücrelerim sevdanın bağrında
Gözyaşlarımla ısanır cümlelerim
Titreyen yürekte aynı nida,
"Lisanımı sükut eyle.."
"Sükutun lisanına erenlerden eyle"

Sabrın sinesinde büyür Sevdan..
Beklerim..
Sevdana tutturup yüreğimi... Duraksamadan beklerim..
Günün getirdiği tüm acıları nehir yatağına dökerek beklerim
Zorluklara rahatlığımdaki kadar şükür ederek beklerim...
Sabır şükrün özüdür,
Seslenişinin sinesinde yaşarım sevdanı,
"Allah sabredenlerle beraberdir"
(Bakara-153)