*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

RAMAZAN Özel

Mukabele
(1-30 Cüz)

Ramazan
ve Oruç

Oruçu Bozan
Bozmayanlar

Oruç
Keffareti

Teravih
Namazı

Ramazan
Forumu

Kadir
Gecesi

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 576 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Cuma, 20. Nisan 2024 - 00:34

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » A I L E / E Ğ İ T İ M / S A Ğ L I K » ÇOCUK KÜRSÜSÜ » bir ceninin hatıra defteri

önceki konu diğer konu

1 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	günes1

bir ceninin hatıra defteri

Misafir

Bir ceninin hatýra defteri

"ebedî cennet çocuklarý"nýn mahzun anne
ve babalarýna teselli niyetiyle

Görmediðimi Sen Gördün
Karanlýklar içindeyim. Görmüyorum. Görme isteðime bile körüm. Gözlerim de yok.

Zaten, görmek isteðime bile körüm. Ne renklerden haberim var, ne þekillere dair tahminim. Sen bana gözlerimi verdin. Görmek istediklerimi de Sen verdin. Görmek istediðimi bir Sen gördün. Ben görmek istiyor bile deðilken, beni Sen gördün.
Gözümün göreceklerini gördün de gözümü verdin. Gözümün görmek istediðini gördün de gözümün göreceklerini verdin. Iþýðý ve gölgeyi, her þeyi, her þekli, her rengi... önce Sen gördün, sadece Sen verdin. Ben bile kendi körlüðüme körken, görmediðimi önce Sen gördün.

Elim Yoktu; Sen Elimden Tuttun

Elimden tutan yok. Tutunacak bir dal da bilmem. Ellerim yok. Ne avucumda avunacak bir þeyim, ne elde tutmak istediðim. Yok. Sen bana el verdin. Benim elimden tuttun. Elimden tutacak anne ve baba verdin. Elde edeceklerimi Sen hazýr ettin. Her þey Senin "kudret eli"ne tutundu, öylece ellerime vardý. Ben, ellerim ve elde edeceklerim öylece ele avuca geldi.

Ben Kendime Bile Saðýrken; Sen Bana Kulak Verdin..

Bir haber de yok; kötüsü bile. Sesler uzak, müzik yabancý, ahenk dargýn. Ýþitemiyorum. Kulaklarým yok. Derin, dipsiz sessizliðimi bir Sen iþittin.

Yalnýzlýðýmda, bana Sen kulak verdin. Kulaklarým oldu. Dalgalarýn sesini iþiten, mahrem fýsýltýlardan haberli kulaklarým oldu. Kuru yapraðýn dalýndan düþüþünü duyan, rüzgârýn ýslýðýna ritim veren, yaðmurun yaðýþýna ahenk katan, her notada ruhuma yeniden üfleyen Sen'sin. Bana kulak verdin. Her þeyi, her an iþiten Sen, ben kendi saðýrlýðýma bile saðýrken, iþitmek istediklerimi iþittin. Ben müzikten habersizken, ben rüzgârýn ve denizin sesini iþitmezken, ben annemin sesini tanýmazken, ben saðýr iken, beni Sen iþittin, arzularýma Sen kulak verdin, iç çekiþlerimi Sen duydun. Beni iþittin, iþitmek istediklerime Sen ses verdin. Beni iþitir eyledin.

Dilim Dönmezken, Sen Bana Söz Verdin..

Dilim dönmüyor. Sesim çýkmýyor. Dudaklarým suskun. Konuþan yok; bir hece bile. Damaklarýma hiç deðmedi dilim. Her dudak arasýný gül bahçesine çeviren o ince çizgi yitik; tebessüm yok, tebessüm eden de yok. Öpecek yok beni. Ve öpemem de kimseyi. Daha dudaðým dudaðýma deðmedi. "Aðzý var dili yok" bile deðilim. Dilim yok, aðzým da, damaklarým da, dudaklarým da... Lezzetleri bilmiyorum. Dilimi tuza bandýrmadan daha. Damaðýmda þeker tadý hiç gezinmedi. Dudaklarýma pýnar suyu deðmedi. Bana Sen dil verdin. Dudaðým Senin kudret elinde tebessüme geldi. Aðzýma söz verdin. Dudaðýma gökten soðuk sular deðdireceðine, damaðýma lezzetler ihsan edeceðine, dilime þiirler dolayacaðýna söz verdin. Ve kelâmla döndürdün dilimi. Kur'ân'la konuþan Sen; taþlarý, daðlarý, denizleri konuþur eyleyen Sen; dudaðýma sözü deðdirdin.

Söz verdin aðzýma. Sözden anlayan dostlar verdin. Ben tebessümden habersizken, ben gülmeyi bilmezken, bana rahmetinle Sen tebessüm ettin. Ýki dudak verdin, bir dil. Cümle dudaklarý gül eyledin. Gülücükler verdin.

Ayaðým Yoktu; Beni Yokluktan Varlýða Sen Yürüttün!

Çýkýþ yok. Yollar kapalý. Ne daðlar, ne vadiler yürünesi deðil. Ýki ayaðým çukurda, yokluk çukurunda. Adým atacak yer yok. Ayaklarým yok, güzel ayakkabýlarým da. Çiçekli çoraplarým, yeni örülü patilerim kayýp. Coþkuyla koþacak kimsem yokken, aðýr aðýr yürüyeceðim yokuþlarý bilmezken, Sen beni bilinmez yollardan geçirdin. Ayaklar verdin. Yokluktan varlýða yürüttün bedenimi. Hiç yoktan ayaða kaldýrdýn beni. Varlýða yol verdin. Ve çiçekli çoraplar ve güzel ayakkabýlar verdin. Ayaklarýmý verdiðin gibi, yürünesi yollarý, daðlarý, denizleri ve vadileri ayaklarýmýn altýna serdin

Yüzüm Yoktu, Sen Bana Yüz Verdin!

Beni tanýmaz anababam bile. Varlýðýmdan bile haberli deðiller daha. Ben de bilmiyorum var olduðumu. Var olma arzumun bile farkýnda deðilim. Ýnsan olduðumu bile bilmiyorum, meselâ. "Anýlmaya deðer bir þey" deðilim. Kimse saymýyor beni. Adým yok; adam yerine koyulmuyorum. Yüzüm yok. Çatýk bir kaþým, gamzeli bakýþlarým yok. Saçlarým, kirpiklerim yok. Kaþlarým kirli bile deðil; yok.

Yüzüme çamur bulaþmamýþ daha; yok. Þekilsiz, biçimsiz, kaba, belirsiz ve korkunç görünüyorum. Böyle görseydi yüzümü annem, belki yüz vermezdi bana. Yüzüme bakamazdý. Yüzüme bir Sen baktýn. Bana Sen yüz verdin. Yokluðun kirli, çirkin maskesini yüzümden indirdin. Rahman suretini bahþettin. Annemin gözlerine deðesi, "bebek yüzlü" tenler giydirdin ete kemiðe. Kirpiklerimin ucuna gamzeli bakýþlar düþürdün. Ve yanaklarýma gülücükler saldýn. Saçlarýmý verdin, "zülf-ü yâr" olasý çizgiler çizerek, kaþlarýmý eðri kýldýn yay gibi, bakýþlarýma nur verdin ay gibi. Karþýma vurulasý âþýklar koydun. Güneþi göz ucuma Sen getirdin. Bilmezdiler oysa varlýðýmý. Oysa, tanýmazdýlar beni. Sen yüz vermesen, yüzümü kalplerine aþina eylemesen, yüz süremezdim annemin yüzüne.

Ellerimi Ellerime Sen Verdin; Bütün Yakýnlýklarý Sen Yakýn Ettin.. Þimdi buradayým. Annemin kucaðýnda, babamýn elinden tutmuþ yürüyorum. Görüyor, duyuyor, konuþuyorum. Onlar beni Senden biliyorlar ama Sana ait olduðumu unutuyorlar. Benim varlýðým için ellerinden bir þey gelmezken, benim varlýðýmdan bile habersizlerken, elleri ellerime henüz ulaþamazken, gözleri gözlerime deðmemiþken, sözleri henüz kulaklarýma dolmamýþken, bana Senin yüz verdiðini, elimden tutup varlýða yürüttüðünü, sözlerimi ve gözlerimi bir Senin bildiðini unutmuþa benziyorlar.

SENAÝ DEMÝRCÝ
zaman- turkuaz
23/05/2005

Gönderen: 23.05.2005 - 10:59

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 576 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
2243 üye ile 29.03.2024 - 11:40 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
ayhan demirhan (42), milli (55), Faruk85 (39), buyukdere (50), akgulhassan (56), resulkol (42), aldirma_reis (45), cengiz__11 (45), musabbinumeyr (46), _rAbia_ (35), HACIBUBA (38), ergunoynamaz (67), emisya (43), cavittacir (47), arslanmurat1 (46), Ben_Neyim (45), hatipoglu (45), PinarKecik (46), Ugur_K (44), hami_74 (37), ust_mimar (41), Muhlise (43), lifos (49), osmanli (41), @tuba@ (39), oguzada (47), tolga67 (49), zoris (45), aydinhasan (45), ilkay turan (53), Muhammedbilal (35), burhann1 (41), esmafeyzaunal (43), havzanur (36)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.54892 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.