|
|
 |
|
|
|
| Toplam Forum: 69
*** Toplam Konu: 30100
*** Toplam Mesaj: 148193 |
|
|
|
|
|
|
|
| Gönderen |
|
|
|
|
2338 Mesaj - 
|
|
|
Yâ Nebî!
Yürekler, Senin hasretinle kavrulan, kurak bir çöl. Hem yetîm hem öksüz kalan býraktýðýn emânetler, ellerimizde âdetâ bir kor...
Bilekler kýrýk ve gönüller yýkýk. Renkler soldu yâ Nebî... Çiçekler açmýyor eskisi gibi... Müþrik ayný müþrik, mümin deðiþti... Ýbâdet ama nefse, kýble deðiþti. Deðiþmiþ deðerler bir garîb olmuþ Sarraf çarþýsýnda gübre pazarý Her bað Ýrem baðý, her yolcu Kârun Kim dinler, düþünür köhne mezarý... Biz dünyâyla doldurduk kalbimizi... Dünyânýn dört bir yanýnda müminlerin yarasý kanarken ve açlýktan nefesleri kokarken, biz, rahat yataklar içinde ALLAHa uzattýk onlara uzatmadýðýmýz ellerimizi... Kalp, ALLAHýn evidir. Oysa, sâdece Onun olan mekân, sadece Onsuz þimdi... Yine garîb kaldýk þu dünyâda. Ýnsanlar, insan olma gayretinde deðil. Ýnsaný hayvandan ayýran vasýflar bugün, insaný insandan ayýrmakta...
Zannederdim ki insan, ruh cesetten çýkýnca ölür. Oysa, þu gördüðüm ne hazîn manzara. Topraðýn üstünde de cesetler var, altýnda da.. Ruhlarýný öldürüyorlar bilmeden ve gömüyorlar en derin çukurlara... En derin çukurlar, en yüce doruklarla bir oldu. Nûr ile kir, bugün ayný kaba kondu. Dün Hakka çaðýrýrken ecdâd, evlâd bugün bâtýla koþtu. Ýman sustu. Ýman susunca, küfür coþtukça coþtu. Mazlum dinledi, zâlim konuþtu. Ýnsanýn içi alev alev yanarken susmak ne kadar acý... Hakktan uzaklaþanlar hep bâtýlla doldu. Muhabbet gülü sararýp soldu, gülzârýn kargalara yuva oldu. Bülbül, gülün sesidir, sevdâ gülün hayat suyu... Sensiz çöl oldu dünya güller sararýp soldu...
Yâ Nebî!
Biz aðlamayý unuttuk. Erkekler aðlamaz dediler, inandýk sustuk... Göz pýnarlarý kurudu. Öylesine kurudu ki, gönül çiçeði sararýp soldu. Ve artýk, açmaz oldu... Þimdi aðlayan bir çocuk görsem, ''ne olur susma! diyorum. Aðla!'' Bir damla göz yaþý ALLAH için, bir damla göz yaþý kardeþi için, bir damla göz yaþý kendi için aðlayamayanlarýn yerine sen aðla... Aðla ki, sen de unutmayasýn...
Yâ Nebî!
Ashâb bulurdu Seni, her aradýðýnda. Seyretmeye doyamazdý gül cemâlini, erirdi bir lahzacýk olsun, o sýmsýcak bakýþýnla. Ne olurdu, o nûr cemâlini bir kez de ben görseydim. Abdullah Ýbn Revâha gibi ben de bu câný senin yolunda fedâ etseydim. Böyle mâþuku olan âþýk dönmez mi þaþkýna... Biz bugün hatýrana bile susadýk. Hani Sen açlýktan taþ baðlamýþtýn ya baðrýna, biz bugün, açlýðýndan yüreðimize taþ bastýk. Tâkatimiz tükenmede her an. Biziz, Sana susamýþ, çölde en susuz fidan. Þaþkýnýz Senden çok uzaklarda. Kaçmaktayýz tuzaklardan tuzaklara...
Yâ Nebî!
Bizi baðýþla... Bizim için Tâifte ayaklarý kanlar içinde kalana dek taþlanan, sonra, O'na taþ atanlara bedduâ yerine duâ eden, ALLAHýn ''Habîbîm'' dediði, ''Sen olmasaydýn kâinâtý yaratmazdým'' dediði, uðruna ashâbýn seve seve cân verdiði, ey Rasûl-i Kibriyâ, Sana lâyýk bir ümmet olamadýðýmýz için bizi baðýþla... Belki çölde kaynar kumlar üzerine yatýrýlýp, karnýna kýzgýn kayalar konan Hz. Bilâl (r.a) ýn yüreðinden taþan ''ALLAH birdir'' feryâdýný duyamadýk. Musab bin Umeyrin kefeni bile yoktu þehid olduðunda. Ya biz... Biz onlar gibi olamadýk. Ama... Yâ Nebî! Yine de biz Senin ümmetiniz. Senin, baðýþlanmasý için ''Ümmetî, ümmetî'' diye gözyaþý döktüðün garîb ümmetin... Gözyaþlarýn hürmetine þöyle; þu perîþan hâlimizle aþkýmýz varýr mý Sana? Eðer varýrsa; ey âlemlere rahmet olarak gönderilen yüce Peygamber! O âþýklar hürmetine bizi býrakma!
Yâ Nebî!
Ey hicrân yarasýnýn þifâsý! Kimsesizim. Ben þehirdeyim. Þehirse benden uzakta. Dokunuver þefkatli ellerinle ateþli alnýma... Rahmet esintisi ol yürekten yüreðe esen... Hasret çekenlerin feri ol, sýmsýcak bakýþýnla. Ufuklar, asýrlardýr bulanýk Sensiz... Acý, rahmetine muhtaç olan âþýklara... Ey zulmeti nûruyla boðan ýþýk! Gözler, Seni görmeden de kamaþýk. Öyle bir zincirle baðlandým ki Sana, bin darbe vurup, bu gün zinciri kýrsalar da, zincirin halkalarý kalýr boynumda... Yâ Nebî! Sorsan ''Beni seviyor musunuz?'' diye. ''Belî, belî'' diyen ölülerin feryâdýný duyarsýn. Sorma, ne olur sorma ''nasýl ve neyle?'' diye. O zaman kaçmak isterim, kimsenin olmadýðý, kimsenin bilmediði, kimsenin duymadýðý bir yere. Yine Sen varsýn. O âþýklarýn aþký Sanadýr. Güneþ, ýsýsýný onlarýn yüreklerinin harâretinden alýr. Dünyânýn ufku onlara dar gelirken, gönülleri tâ Rahmânýn arþýna uzanýr. Onlar Dosttan Dostu isterler. Yâ Nebî! O aþýklar ki; Senin hasretinle, ruhlarýna vurulan prangalarý eskittiler. Ey canlarýn câný! O âþýklar ki, aþk âteþine pervâne olmak isterler. Hicrânýnla yanýp, aþk derdin dermân bilirler. Tabîb þöyle dursun, ''biz derde müþtâkýz'' derler. Aþýklarýn aþkýna tercümân oldu Fuzûlî; ''Aþk derdiyle hoþem, el çek ilâcýmdan tabîb, Kýlma dermân kim helâkým zehr-i dermânýmdadýr'' diye feryâd ederken... Açýlan gonca güller, hep bir aþký resmederken, seherde öten bülbüller hep bu aþký besteler. Sorsan, ''gökyüzü niçin aðlar?'' diye; ''bu sevdâdýr onu aðlatan'' derler. Bu sevdâdýr onu ve bizi aðlatan. Hasret besteleri cömertce dökülsün dudaðýndan, eðer sen de âþýksan. Sevdâ dolu yaþlar dökülsün gözlerinden Medineye doðru akan... Bu yaþlar bir aþk ýrmaðý olsun Ona kavuþmak için daðlarý aþan... Öylesine büyüsün ki, bir deryâ olsun sevgin, ufuklara sýðmayan, yüreklerden kaynadýkça kaynayan ve her an coþtukça coþan...
Yâ Nebî!
Senin hicretinle þenlenmiþti Medine. Sevenler kavuþmuþtu o gün sevdiðine... Arz titriyordu heyecânýndan, hiç þâhit olmamýþtý böylesine bir güne... Ey gönüllere ýþýk saçan! Seni gören gözler, baþkasýna bakar mý? Sesini bir kez iþiten, baþkasýný duyar mý? Çölde seni özleyen bir kuþ da ben olsaydým Dokunduðun küçük bir nakýþ da ben olsaydým Sana sýrýlsýklam bir bakýþ da ben olsaydým Uðrunda koparýlan bir baþ da ben olsaydým Okþadýðýn bir parça kumaþ da ben olsaydým Yeryüzünde seni bir görmüþ de ben olsaydým Senin visâlinle bir gülmüþ de ben olsaydým Sana hicret eden bir Kureyþ de ben olsaydým Hani, kuru bir aðaç parçasý feryâd ediyordu firkatinden, eðer þefkat elin dokunmasaydý ona, kýyâmete dek aðlayacaktý hasretinden.
Ya biz...
|
| Gönderen: 18.06.2004 - 00:00 |
|
|
|
|
|
|
:(
Rabbim bizleri o Habibe layik bir ummet olmayi nasib etsin..
cok duygulandim okurken Rabbim razi olsun ablam. ellerine, yuregine saglik..
|
| Gönderen: 18.06.2004 - 00:50 |
|
 |
efe365 |
|
|
|
|
|
Allah c.c. razi olsun.
|
| Gönderen: 18.06.2004 - 00:59 |
|
|
|
|
20 Mesaj - 
|
|
|
selamün aleyküm
Allah sizden razi olsun din kardesim cok guzel ve anlamli idi
selam ve dua ile...
|
| Gönderen: 18.06.2004 - 06:02 |
|
|
|
|
|
|
Aleyküm selam..
Rabbim razi olsun ablam..
ellerine yüregine saglik insaAllah..:(
|
| Gönderen: 18.06.2004 - 13:36 |
|
|
|
|
469 Mesaj - 
|
|
|
Alıntı
Orijinali RuMeYSa
Yâ Nebî!
Biz aðlamayý unuttuk. Erkekler aðlamaz dediler, inandýk sustuk... Göz pýnarlarý kurudu. Öylesine kurudu ki, gönül çiçeði sararýp soldu. Ve artýk, açmaz oldu... Þimdi aðlayan bir çocuk görsem, ''ne olur susma! diyorum. Aðla!'' Bir damla göz yaþý ALLAH için, bir damla göz yaþý kardeþi için, bir damla göz yaþý kendi için aðlayamayanlarýn yerine sen aðla... Aðla ki, sen de unutmayasýn...
|
:(
Allah senden razi olsun bacim,bu güzel yazini okuyupta duygulanmamak icten degil.
Rabbim o rasulü dilde degil GÖNÜLDE örnek alip bizzat yasamayi bizlere nasip`i müesser eylesin.
Evet gercekten gönülden aglamayi unuttuk,kendimizi öylesine kaptirdikki dünya telasina,kendimizi ve kendi sikintilarimizdan baskasini göremez olduk.
Artik aglanacak halimize bile aglayamaz olduk.
Agla gözlerim,agla...
Gözler aglar...(erkeklerde...)
Dualarimla...
|
| Gönderen: 20.06.2004 - 15:26 |
|
|
|
|
| 162 Mesaj -
|
|
|
Allah razi olsun
|
| Gönderen: 23.06.2004 - 17:09 |
|
|
sehidan |
|
|
|
|
|
SELAMÜN ALEYKÜM .RUMEYSA KARDEÞ GERÇEKTEN GÖNÜLLERÝMÝZÝ COÞTURAN VE BÝR KEZ OLSUN ÝÇÝMÝZDEN GELEREK AH EFENDÝM SENÝ BÝR DE BÝZ GÖRSEYDÝK DÝYE FERYAD EDEBÝLECEÐÝMÝZ BÝR YAZI,ASLINA BAKARSAN BÝR SESLENÝÞ YAPMIÞSIN.BÝZE DÜÞEN ÞU OLUR,BU DÜNYADA GÖRMEDÝK GERÇEK ALEMDE SENÝN CEMALÝNLE SEVGÝLÝNÝN CEMALÝNÝ GÖRMEYÝ DE BÝZLERDEN ESÝRGEME,YEÞÝL SANCAÐIN ALTINDA TOPLANMAYI CÜMLEMÝZE NASÝP EYLE YA RABBÝM...
FATÝH UYAR
|
| Gönderen: 03.07.2004 - 01:59 |
|
|
|
|
| 2338 Mesaj -
|
|
|
Çölde kumlarýn sýcaklýðý bedevilerin kabusu olurken, farkýnda deðillerdi kumlarýn senin hasretinle kavrulduðunun..
Her kum tanesinin kor alevden dudaklarý çatlarken, esen yelde bir lahza olsun ferahlýk ararlardý. Acýz yanan bu yüreðe birazcýk olsun ferahlýk ver.. Yaklaþ nefesinden bir nasib te BEN alayým...
Çölde kavrulan bir kumtanesi de ben OLAYIM...:(
|
| Gönderen: 16.07.2004 - 04:36 |
|
|
Misafir-33 |
|
|
|
|
|
Yâ Nebi!
Ateşe şevkinin harareti düşüp muhrik-i eşbah (şahısları yakar) oldu,
hava,hevândan dem vurduğu için de muhyî-yi ervah (ruhlara can veren) oldu.
|
| Gönderen: 18.07.2004 - 20:24 |
|
|
|
|
|
|
Alıntı
Orijinali RuMeYSa
Çölde kumlarin sicakligi bedevilerin kabusu olurken, farkinda degillerdi kumlarin senin hasretinle kavruldugunun..
Her kum tanesinin kor alevden dudaklari çatlarken, esen yelde bir lahza olsun ferahlik ararlardi. Aciz yanan bu yürege birazcik olsun ferahlik ver.. Yaklas nefesinden bir nasib te BEN alayim...
Çölde kavrulan bir kumtanesi de ben OLAYIM...:( |
Yan!..Yan!..Senin askinla yana,yana
Eriyen bir mum olayim YA NEBI:(
|
| Gönderen: 18.07.2004 - 20:54 |
|
|
|
Şu an Yok üye ve 805 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 12:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.
[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye] |
|
 |
|
Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve
afiyet dolu ömür dileriz:
SaDeCe_BeN (43), BaLiM (39), Kemaloglu (47), ziþan (47), kaan67 (57), vuslathasretiC (42), yasin24021986 (41), ali_celiker (44), karakartal69 (56), fatihoz (57), htdayi (48), SABIR74Köln (51), nur47 (57), arzuasu (38), yesil_sevda (42), Salman_Raduyew (44), hesna (37), gülbahçem (46), hakancem75 (49), kuzguncuk (45), a-rahmanonay (40), nefretim-var (43), 89_Komando (36), sarýgazi.. (48), Ömer36 (34), irfan özkan (58), zelihaaa (43), vuslat hasreti (42), Andalusia (43), yalcinkarakilic (50), polat505 (40) |
|
|
|
|
|
|
